Στο άρθρο που ακολουθεί γίνεται μία πολύ σύντομη παρουσίαση της έννοιας "πρόβλημα", και αναπτύσεται μια προσέγγιση της διδασκαλίας επίλυσης Μαθηματικών Προβλημάτων
Η Διδακτική των Μαθηματικών στην οποία αναφέρεται η εργασία αυτή είναι μια επιστήμη υπό διαμόρφωση. Τα προβλήματα που την απασχολούν είναι: i) Πως αναπτύσσονται οι Μαθηματικές γνώσεις, ιδιαίτερα στο παιδί και στον έφηβο, ii) Μέσα από ποιές καταστάσεις οι μαθηματικές έννοιες και διαδικασίες παίρνουν το νόημά τους, iii) Ποιές διδακτικές και ψυχοκοινωνικές συνθήκες πρέπει να συνδυάσουμε για να διασφαλίσουμε τη μεταβίβαση και την προσοικείωση της γνώσης.
Σκοπός του άρθρου είναι να μελετήσει το νόημα και τις λειτουργίες του λάθους στη μάθηση και τη διδασκαλία των σχολικών μαθηματικών και ιδιαίτερα στην περιοχή των αριθμητικών πράξεων.
Ο John Napier βασιζόμενος στην συναρτησιακή σχέση f(x*y)=f(x)+f(y) ορίζει τους Λογάριθμους. Κατά αυτόν τον τρόπο η λογαριθμική συνάρτηση ιστορικά έπαιξε το ρόλο συνάρτησης προτύπου και βοήθησε στην ανάπτυξη της γενικής έννοιας της συνάρτησης.
Η έννοια της συνάρτησης είναι κατανοητή από μαθητές; Συνεπώς είναι σημαντικό να διερευνήσουμε την κατανόηση της έννοιας της συνάρτησης εκ μέρους των μαθητών στα διάφορα επίπεδα της μαθηματικής εκπαίδευσης.
Τα συναισθήματα που νοιώθει κανείς δουλεύοντας με ένα μαθηματικό θέμα και οι πεποιθήσεις που έχει σχετικά με την απόδοσή του στα μαθηματικά, επηρεάζουν την πορεία αλλά και το αποτέλεσμα της επίδοσής του. Αυτοί οι "άλλοι"παράγοντες αν και δεν εντάσσονται σαφώς στην τυπική μαθηματική διδασκαλία είναι ωστόσο σημαντικές πλευρές της μαθηματικής συμπεριφοράς.