Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τις γνωστότερες προσεγγίσεις της Κανονικής Κατανομής
Στην παρούσα εργασία εισάγεται ο μετασχηματισμός Girault και δίνονται μερικές εφαρμογές του στην κατασκευή χαρακτηριστικώνσυναρτήσεων.
Στο άρθρο αυτό δίδονται οι ορισμοί της παραγώγισης και ολοκλήρωσης τυχούσας πραγματικής τάξης αρχικά, και τυχούσαςε μιγαδικής τάξης στη συνέχεια, καθώς και μια σύντομη ανάλυση των εννοιών. Τέλος, παρατίθενται μερικά παραδείγματα και εφαρμογές κλασικού λογισμού που περιλαμβάνουν και τη λύση μιας ανώμαλης ολοκληρωτικής εξίσωσης τύπου Volterra
Στην εργασία αυτή περιγράφεται η γλώσσα του Προτασιακού Λογισμού που περιλαμβάνει την παράθεση συμβόλων της γλώσσας, τον ορισμό των προτασιακών τύπων και την περιγραφή της λειτουργίας των αληθοπινάκων, κάποιους απαραίτητουθς ορισμούς και εξηγήγεις συμβολισμών. Τέλος, παρουσιάζεται το σημαντικό θεώρημα του Προτασιακού Λογισμού, το θέωρημα Συμπαγας συνοδευόμενο με μια αρκετά γουστόζικη εφαρμογή του.
Στην εργασία αυτή αποδεικνύονται δύο θεωρήματα υπάρξεως για μη γραμμικές τυχαίες εξισώσεις που περιέχουν μη γραμμικές τελεστές μονοτόνου τύπου. Ειδικότερα αποδεικνύεται η ύπαρξη λύσεων τυχαίων εξισώσεων που περιέχουντελεστές του τύπου (n) και που είναι πυκνά ορισμένοι σε ένα χώρο Banach. Εξετάζεται επίσης η ύπαρξη λύσεων τυχαίων εξισώσεων που περιέχουν μη γραμμικούσ maximal μονότονους τελεστές και πυκνά ορισμένους, γενικευμένους ψευδομονότονους τελεστές.
Στο άρθρο αυτό δίδεται μια γενική ιδέα της θεωρίας του Galois και μερικές αξιόλογες εφαρμογές της στη λύση των εξισώσεων με ριζικά, στη θεωρία των αντιμεταθετικών δακτυλίων, στις γεωμετρικές κατασκευές, στη θεωρία των διαφορικών εξισώσεων και σε άλλουσ κλάδους των Μαθηματικών
Στην εργασία αυτή δίδεται η έννοια του χώρου όπωσ είχε συλληφθεί τους χρόνους του Νεύτονα, αναφέρονται οι Νευτόνιες συνεισφορές όσον αφορά τη σχέση Γεωμετρίας-Φυσικής και τέλος διατυπώνεται η θέση που τελικά υιοθετήθηκε από τους φυσικούς, όσον αφορά την έννοια του απόλυτου χώρου.
Στην εργασία αυτή γίνεται μια αναφορά στα λίγα πράγματα που είναι γνωστά για τη ζωή του Ομάρ Καγιάμ και στη συνέχεια αναφέρεται στο έργο τουκαι την προσφορά του στα Μαθηματικά μέσα από τα οποία διαφαίνεται το μαθηατικό αισθητήριο του Καγιάμ, πράγμα που του επέτρεψε να συμβάλει αποφασιστικά στη θεωρία εξισώσεων, στην εξίσωση του Ευκλείδιου αιτήματος και στην ανάπτυξη της έννοιας του αριθμού.
Στην εργασία αυτή αναλύεται το σύνολο σαν μια έννοια εμπειρική συναισθητά για τα αντικειμενικά της κίνητρα και υποδείγματα, σαν ένα πράγμα που αποτελείται από άλλα πράγματα, που το καθένα από αυτά έχει την αυτοτέλειά του, την αυθυπαρξία του, είναι δηλαδή ξεχωριστό από όλα τα άλλα.