Το άρθρο αυτό αναφέρεται στην πολιτικοθρησκευτική διδασκαλία του Πυθαγόρα, στην οποία απέβλεπε κυρίως η Πυθαγόρεια οργάνωση και δευτερευόντως στην επιστημονική έρευνα. Αναφέρεται επίσης στην αριθμολογία που χρησιμοποιούσε και έξω από τα μαθηματικά θέματα και γι'αυτό η διδασκαλία του γινότανε μπερδεμένη. Τέλος αναφέρονται τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη ζωή και τις αντιλήψεις αλλά και τις κοσμολογικές θεωρίες του Πυθαγόρα.
Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται συνοπτικά δέκα διαφορετικά σχέδια με κοινά χαρακτηριστικά την προσιτή βάση εξόρμισης, την εποπτική αντίληψη του προβλήματος, την ενορατική προσπέλαση, την επαγωγική προσέγγιση, την πολύπλευρη και πολύμορφη επεξεργασία και τις εκφραστικές και δημιουργικές δυνατότητες. Στα κριτικά στοιχεία γίνεται μια αλληλοσυμπλήρωση ανάμεσα στα σχέδια, ενώ εξυπηρετείται και η διαφοροποίηση από τάξη σε τάξη.
Στο άρθρο αυτό αναφέρεται το πρόβλημα της Χρυσής Τομής και στον αριθμό Φ και τις ιδιότητές του, στην Άλγεβρα, τη Γεωμετρία και την Τριγωνομετρία. Αναφέρονται ακόμα οι περίεργες ιδιότητες των αριθμών Fibonacci και η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται στο φυσικό και βιολογικό κόσμο. Περιγράφονται τέλος, η αρμονία και ο αριθμός Φ καθώς και πολλές περιπτώσεις εμφάνισης του Φ και των αριθμών Fibonacci στον οργανικό και ανόργανο φυσικό κόσμο και στην ανάπτυξη και εξέλιξη της ζωής.
Η εργασία αυτή αναφέρεται στην ανθρώπινη ευφυία και τη μέτρησή της, στις ατομικές διαφορές στην ευφυία, στις ανθρώπινες φυλές και την ευφυία, στη δομή της ευφυίας, στις μαθηματικές ικανότητες, στις διαφορές στην εκδήλωση των μαιθηματικών ικανοτήτων στα δύο φύλα, στη φύση των μαθηματικών ικανοτήτων και στις συνέπειες των ατομικών διαφορών στη μαθηματική εκπαίδευση.