Αναφέρεται στους Έλληνες μαθηματικούς των τελευταίων τριάντα χρόνων του 19ου αιώνα, όπως Στέφανος, Χατζιδάκης, Ζερβός, Ρεμούνδος κλπ.
Το άρθρο αναφέρεται στις παραμετρικές πολλαπλότητες που είναι γεωμετρικές δομές αναλλοίωτες σε αναπαραμετροποίηση και με την ιδιότητα κάθε τανυστικό πεδίο που ορίζεται επί αυτών να εξαρτάται από μια επιπρόσθετη παράμετρο. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται στη Μαθηματική Φυσική σε μια προσπάθεια γενίκευσης των θεωριών Yang-Mills.
Η παρούσα εργασία σκιαγραφεί τις εφαρμογές της έννοιας της απεικόνισης στη θεωρία των Συνόλων και ιδιαίτερα στη μελέτη της έννοιας του απείρου. Η σκιαγράφηση αυτή γίνεται με ιδιαίτερα απλό τρόπο και η προσέγγιση των εννοιών που μελετά είναι ιδιαίτερα προσεγμένη ώστε να είναι συμβατή με το γνωστικό επίπεδο των μαθητών.
Οι πολλές και διαφορετικές εννοιολογικές προσεγγίσεις της ποιότητας και των διαδικασιών εφαρμογής της στην ανώτατη εκπαίδευση αποτελεί αντικείμενο κριτικής μελέτης της παρούσας εργασίας.
Γίνεται εκτίμηση της αποδοτικότητας εκπαιδευτικών μονάδων χρησιμοποιώντας την μέθοδο DEA (Data Envelopment Analysis) η οποία στηρίζεται στο γραμμικό προγραμματισμό.
Αναφέρεται στη ζωή και το έργο του φιλόσοφου μαθηματικού και θεολόγου Μεθόδιου Ανθρακίτη.
Το άρθρο αναφέρεται στη μορφή που παίρνει το Πυθαγόρειο θεώρημα στο καμπύλο χωροχρόνο της γενικής θεωρίας της Σχετικότητας που απεικονίζει μαθηματικά το ισότροπο σύμπαν που μας περιβάλλει. Η μορφή αυτή δίνει τη γνωστή σχέση για το Πυθαγόρειο θεώρημα οριακά, όταν πάμε σε μικρές αποστάσεις.